De FIA en Ferrari: Twee onlosmakelijk met elkaar verbonden pijlers van de F1

Er bestaat natuurlijk een mogelijkheid dat de FIA niet veel bewijs heeft gevonden voor eventueel illegale praktijken bij Ferrari vorig jaar en dat zij het daarom niet de moeite vinden om de details van hun onderzoek openbaar te maken. Dat de FIA in dit geval de schijn tegen heeft is echter niet zo verwonderlijk. Zeker als het om Ferrari gaat.

Ecclestone en de FIA hielpen Ferrari waar zij konden

De FIA heeft namelijk een langlopende geschiedenis van incidenten waarbij het er op z’n minst op leek dat zij Ferrari de hand boven het hoofd hielden. Dat dit in het verleden ook daadwerkelijk gebeurd is, is inmiddels ook geen geheim meer. Dat komt mede door uitspraken van Bernie Ecclestone, die hier openlijk over kan spreken sinds hij aan de kant is gezet.

In 2017, toen er ook al sprake was van een situatie waarin Ferrari een handje geholpen zou zijn met de ontwikkeling van hun motor, zei de oud-Formule 1-baas het volgende: “Ferrari helpen is altijd het slimste geweest wat je kan doen en dat heeft men altijd via het technisch reglement gedaan.”

Hij stelde daarbij dat de wedstrijdleiding (Charlie Whiting etc.) bepaalde teams absoluut niet voortrok, maar dat dit van hogerhand (door hemzelf of in het verleden Max Mosley) wel gebeurde. “Max heeft Ferrari vaak geholpen en ik ook. We wilden allemaal dat ze zouden winnen.”

Dat komt bijvoorbeeld tot uiting in de jaarlijkse uitkering van het prijzengeld. Ferrari krijgt van de Formule 1-organisatie standaard meer overgemaakt dan de overige teams. Ecclestone’s verklaring hiervoor was: “Een seizoen dat gewonnen wordt door Ferrari is meer waard dan een seizoen dat door één van de anderen gewonnen wordt.”

Decennialang twijfels over relatie tussen FIA en Ferrari

Nou heeft de FIA met dat laatste niet zoveel te maken, maar dat zij ook met de technische regelgeving gematst worden is een gevoel dat al langer heerst bij de andere teams. Zo zei Ron Dennis, destijds teambaas bij McLaren, in 2004 het volgende over het plan om het jaar daarop bandenwissels te verbieden:

“De Bridgestones zijn duurzamer dan de Michelin banden, dus Ferrari zal ook weer een direct voordeel hebben volgend jaar. Dat gebeurt allemaal doelbewust. Dit is de manier waarop de andere teams worden gedestabiliseerd om hun aandacht weg te houden van hun streven naar commerciële stabiliteit."

Dat juist Ferrari en Bridgestone het jaar daarop last hadden van de nieuwe reglementen, zou de theorie van Dennis kunnen ontkrachten, maar het geeft wel aan hoe er al enkele decennia over de relatie tussen de FIA en Ferrari bij andere teams wordt gedacht.

Voor voormalig F1-coureur en analist Martin Brundle gaan zijn twijfels over die relatie terug naar het jaar 1999, zo stelt hij in één van zijn columns in 2008 toen er door een vooral tussen Lewis Hamilton (McLaren) en Kimi Raikkonen (Ferrari) hier weer reden was om die twijfel te benoemen. Dit moment in 1999 zal voor veel van zijn generatiegenoten een omslagpunt geweest zijn.

Het kampioenschapsduel van 1999

In 1999 werden in de voorlaatste race in Maleisië de bargeboards van de Ferrari namelijk illegaal bevonden en werd het team gediskwalificeerd. Mika Hakkinen en McLaren zouden daarmee wereldkampioen zijn. Ross Brawn (van Ferrari) zou zelfs aan technisch directeur Patrick Head hebben toegegeven dat hier niets meer aan te doen was.

Vijf dagen later waren de bargeboards van Ferrari opeens wel legaal en dus zou het kampioenschap toch bij de laatste race in Japan uitgevochten worden. Hakkinen wist de wereldtitel voor coureurs uiteindelijk nog te winnen, maar Ferrari pakte de constructeurstitel.

Vergelijkbaar met de huidige situatie had het hele F1-paddock destijds het gevoel dat ze bedrogen waren. McLaren werd dan ook vrijwel door alle andere teams en rijders gesteund in die laatste race. De termen ‘Ferrari Internal Affairs’ en ‘Ferrari International Assistance’ waren geboren. Een groot deel van de achterdocht van vandaag is hier ontstaan.