De mooiste races die gehouden zijn in de straten van Monaco

Algemeen

De Grand Prix van Monaco is niet altijd even interessant. De beslissing valt grotendeels vaak al op de zaterdag. Inhalen is er lastig, waardoor de meeste actie al in de kwalificatie te zien is. Toch zijn er een aantal mooie uitzonderingen van races die wel spannend waren op Circuit de Monaco.

1982: De race die niemand wilde winnen

We beginnen dit rijtje met de race die het langste geleden is. In 1982 leidde Alain Prost de race vanaf de 15e ronde tot rondje nummer 74. Vanaf dat moment leek niemand de race meer te willen winnen. Prost botste in de muur bij het uitkomen van wat nu de Nouvelle Chicane is, waardoor Ricardo Patrese de leiding kreeg.

Patrese kon slechts een rondje genieten van de leiding, want hij spinde toen hij over olie reed in de haarspeldbocht. Didier Pironi kreeg de leiding daardoor in handen, maar ook hij kon deze niet houden. Hij moest stoppen in de laatste ronde in de tunnel. De winst leek even naar Andrea de Cesaris te gaan, maar hij kwam zonder brandstof te zitten. Uiteindelijk nam Patrese de leiding weer over toen hij zijn auto wist te starten en won hij de race.

1992: Senna tegen Mansell

Nigel Mansell was in 1992 superieur begonnen aan zijn seizoen. De Brit won de eerste vijf Grands Prix en mocht vanaf pole starten in Monaco. Niet ver daarachter, op P3, startte Ayrton Senna. Mansell leidde 71 van de 78 rondes, toen hij dacht een lekke band te hebben. De Williams-coureur maakte een pitstop voor nieuwe banden en kwam achter Senna terecht, die de leiding overnam.

Senna moest met man en macht verdedigen tegen Mansell die eigenlijk veel sneller was, maar de Brit kon geen weg vinden langs de Braziliaan. Senna won de race uiteindelijk met een voorsprong van 0,2 seconden en wist de Grand Prix van Monaco voor de vijfde op een volgende keer te winnen.

1996: Drie man aan de finish

1996 was een waar gekkenhuis. De een na de ander viel uit waardoor er slechts 13 van de 21 gestarte wagens nog reden in de vijfde ronde. De race die gedeeltelijk in de regen werd verreden was een ware veldslag. Uiteindelijk kwamen er drie wagens over de finishlijn met een zeer verrassende winnaar: na een geweldig getimed pitstop wist Olivier Panis zijn eerste en enige race te winnen.

2018: Ricciardo’s Redemption Day

Daniel Ricciardo zette de eerste stap richting de overwinning in Monaco al op zaterdag. De Australiër was namelijk de snelste in de kwalificatie en mocht van pole position vertrekken op zondag. De winst leek na de start makkelijk binnengehaald te worden, maar na 28 rondes was Ricciardo op de radio te horen met een klacht over zijn motor.

50 rondes lang moest hij rijden met een probleem met de MGU-K, waardoor hij 25% van zijn kracht miste. Daarnaast werkte er maar zes van de acht versnellingen. Het kwam Ricciardo goed uit dat de baan lastig is om in te halen, want hij wist Sebastian Vettel van zich af te houden en won de race: Redemption Day, zoals hij het zelf beschreef.