Leclerc: “Je raakt gewend aan de pijn, maar je vergeet het niet”
Charles Leclerc heeft in zijn jonge leven al verschillende goede vrienden moeten verliezen en ook zijn vader is niet meer onder ons. Zijn goede vrienden, Jules Bianchi en Anthoine Hubert, waren beiden actief in de autosport en dat heeft een impact op de Monegask, die wel stelt er enigszins aan ‘gewend’ te zijn.
Ze herinneren mij
“Je raakt gewend aan de pijn, maar je vergeet het niet”, zegt Leclerc tegen Motorsport.com. “Dit zijn de drie mensen die ik in gedachte houd, omdat ze me eraan herinneren hoe en dankzij wie ik in de Formule 1 ben gekomen.”
“Direct en indirect hebben ze me geholpen”, zegt Leclerc over zijn vader en twee vrienden. “Anthoine en ik zijn begonnen in karts, we hebben elkaar gestimuleerd. Over papa en Jules is het niet eens nodig om alle hulp die ze me gaven te onthouden, ze blijven altijd in mijn hart en ziel.”
Liever andere weg
De pijn die Leclerc ervaren heeft, heeft hem ook helpen groeien in de sport. Omgaan met dat soort situaties maakt je immers sneller volwassen. “Natuurlijk heeft het geholpen, maar ik had liever een andere manier gehad om te groeien.”
“Dit zijn gebeurtenissen die je alles laat relativeren, zelfs de Formule 1. Je begrijpt beter dat er belangrijkere dingen in het leven zijn”, besluit de Monegask, die er op een goede manier mee om gaat.