Andrew Green: Gaat hij komend seizoen met Racing Point strijden met de topteams?

Green is een man die al meer dan 25 jaar in de autosport werkt. Hij heeft een hoop ervaring op het gebied van techniek, maar verschijnt niet veel op de voorgrond. De afgelopen jaren is dat veranderd en doet hij regelmatig zijn woordje in de media.

De beginjaren van het gouden duo

Green studeerde werktuigbouwkunde aan de universiteit en deed daar een hoop kennis op als het gaat om automechanica. In 1987 maakte hij zijn debuut in de autosport. De Engelsman werd door Adrian Reynard uitgekozen tot ontwerper bij een Formule 3000-team. Daar hielp hij mee met het ontwerpen van het eerste chassis van het team. Deze wagen, bestuurd door Johnny Herbert, hengelde direct in Jerez de winst binnen, maar was Roberto Moreno van Bromley Motorsport uiteindelijk te sterk voor hen.

In 1989 maakt Gary Anderson de overstap naar het team van Green waarna ze samen gingen werken. De samenwerking verliep zelf zó goed, dat de renstal uit de Formule 3000 het duo niet kon behouden.

Kennismaking met Formule 1

Na achttien maanden klopte Eddie Jordan namelijk aan bij Anderson. Hij vroeg of hij in staat was om de eerste Formule 1-auto van Jordan Grand Prix te ontwikkelen. Door de goede samenwerking tussen Andersen en Green, besloot de huidige technische directeur van Racing Point met hem mee te gaan. De Engelse ontwerper zorgde tijdens de ontwikkeling van de eerste Formule 1-auto voor de ophanging. Hij zou tot 1995 in de tekenkamer van Jordan Grand Prix werken. Hij werkte onder meer met Rubens Barrichello en Ralf Schumacher.

Het gaat niet zo bar

In 1997 nam Reynard opnieuw contact met Green op. Hij bood aan dat hij ontwerper bij British American Racing(BAR) kon worden. De Engelse technicus nam deze baan aan en ontwierp óók hier de eerste wagen. Het team debuteerde in 1999 in de Formule 1. De wagen was geen succes, dus zat er voor hem niets anders op dan focussen op de nieuwe BAR-Honda 002 die uiteindelijk in 2000 vijfde in het constructeurskampioenschap werd.

In 2002 moest Green het team verlaten nadat BAR F1 onder leiding van David Richards kwam te staan. Hij ging daarna naar Jaguar Racing dat in 2005 overgenomen werd door Red Bull Racing. Daar deed de Engelsman onderzoek en hield hij zich bezig met de ontwikkeling. Toentertijd stond Red Bull nog niet aan de top: het team werd in 2005, 2006 en 2008 zevende bij de constructeurs en in 2007 vijfde. Pas in 2009 wordt de stijgende lijn ingezet met een tweede plaats, maar de gouden periode die daarna volgt, maakt de Engelsman niet meer mee.

Ups en downs

Green verhuisde halverwege 2010 naar Force India (momenteel Racing Point) waar hij in 2011 technisch directeur werd. Hij verving Mark Smith die het team verliet voor Lotus Racing. De resultaten van Smith vielen bij Force India erg tegen, waardoor het tijd was voor vers bloed. Green werkte zich later op tot de man die voor de ontwikkeling van de auto zorgt en het team begeleidt. Aan Green had de renstal een man met een hoop ervaring in dienst. De teambaas, Otmar Szafnauer, zei dat hij niet een hele bekende ontwikkelaar is, maar wel een man met een hoop kennis die voor een stijgende lijn zou kunnen zorgen. Die vooruitgang liet vanaf zijn debuutjaar nog even op zich wachten. Vanaf 2013 ging het team beter presteren. In 2013 en 2014 eindigde Force India in het kampioenschap op de zesde plaats waarna het in 2015 vijfde werd en de twee jaren daarop vierde.

Sindsdien zijn de prestaties wat minder. Vanaf 2018 kampte het team met financiële problemen waardoor de ontwikkeling van de auto een lange tijd stillag. Afgelopen jaar en het jaar daarvoor eindigde het dan ook op een zevende plaats in het constructeurskampioenschap. Green gaf aan dat Racing Point komend seizoen weer in staat is om te groeien