Column: Waarom de Nederlandse Formule 1-fan Leclerc mag haten

Natuurlijk klagen we als land steen en been over Leclerc. ‘Onze Max’ hoort in die wagen en ‘onze Max’ hoort op dat podium te staan. Het is echter niet het geval. Max rijdt voor het zoveelste seizoen in een wagen die nét niet snel genoeg is en uitgerekend een leeftijdsgenoot gaat aan de haal met de snelste wagen.

Alle argumenten worden nu natuurlijk uit de kast getrokken om Leclerc te haten en gelukkig helpt de Ferrari-coureur daar een handje bij. Zeuren over boardradio: ‘Bah’. Teamorders negeren: ‘Dat doe je toch niet’. We kunnen hem nu even vol aanvallen, want ‘onze Max’ zou dat nooit doen. Onze Max negeerde geen teamorders met een piepende ‘Nooo’ over de boardradio en zeurde nooit over een strategie van zijn team(Monaco 2017).

Nee, Leclerc kan bij lange na niet tippen aan ‘onze Max’. Sterker nog, niemand kan tippen aan de zevenvoudig racewinnaar zonder wereldtitel. Leclerc is maar een prutser. Hij maakt fouten die Max nooit zou maken in zijn tweede jaar in de sport en zijn eerste jaar bij een topteam. Max schoof zijn wagen niet in de muur in Monaco en was meteen heel constant tijdens zijn eerste seizoen dat de wagen het toeliet(2018).

Leclerc is een kwal en daar mogen we hem met z’n allen voor haten. Nee, we zijn niet jaloers en nee, we zijn niet boos. We zijn echter wel teleurgesteld en die frustratie mogen we ergens op richten. Waar Britten zich de afgelopen jaren hebben gericht op Verstappen, mogen wij dat nu doen bij Leclerc. Hij verdient dat zitje niet, die is voor Max en niemand is beter dan Max.

Toen Max fouten maakte konden we nog wijzen naar de leeftijd en de onervarenheid, maar dat gaan we er bij Leclerc toch niet bij vermelden? Nee, zo lang hij het durft om zeges van ‘onze Max’ af te pakken, zullen wij hem haten. Argumenten hebben we echt niet nodig, want hij geeft ons ieder weekend weer een stok om mee te slaan. Moet je maar niet zo vervelend zijn Charles.