Verstappen heeft juist 'een type Perez' nodig als teamgenoot

Wat voor teamgenoot heeft Verstappen nodig?

In de Formule 1 is het altijd de discussie wat voor line-up de beste is voor een F1-team. Wie kijkt naar de meest succesvolle F1-teams uit het verleden, ziet echter één duidelijke trend: een topteam heeft altijd een stercoureur en een ondersteunende tweede man. Of je nou Ferrari (1999-2004), Red Bull Racing (2009-2013) of Mercedes (2017-2020) neemt, steeds was er sprake van die situatie.

Een stercoureur spreekt voor zich. Als je een goede wagen hebt, wil je dat daar ook de beste coureur in zit om het maximale eruit te halen. Als het er dan om spant in een kampioenschap, dan moet die stercoureur het winnen van de rivaal. De stercoureur wil iedereen, maar de man ernaast is misschien wel net zo belangrijk. Voor het team, maar ook voor de stercoureur.

Neem je namelijk een coureur ernaast die zelf ook titels wil winnen, dan heb je een probleem. Neem Fernando Alonso en Lewis Hamilton in 2007 bij McLaren. Alonso dacht de leiding te hebben als tweevoudig wereldkampioen, maar Hamilton was te snel en wilde zelf ook winnen. Binnen het team ontstaat er dan ook een splitsing. De ene kant van de garage wil zijn coureur helpen en de andere kant van de garage is meer op de hand van die coureur. Dat helpt nooit in de vooruitgang van een team.

Niet alleen splitst het een team, ook de ontwikkeling van een wagen is niet optimaal. De Ferrari werd tussen 1996 en 2006 geoptimaliseerd naar de wensen van Michael Schumacher. De Duitser was de benchmark voor het hele team. Daarnaar werkt gewerkt, naar hem werd geluister. Eddie Ervine, Rubens Barrichello en Felipe Massa hielpen weldegelijk, maar Schumacher ging voor. Als hij iets wilde, dan gebeurde dat.

Die rechte lijn helpt bij het ontwikkelen van een wagen. Hoeveel coureurs ook op elkaar lijken, elke coureur heeft net wat andere voorkeuren. Hamilton zal in het voorbeeld van 2007 misschien net wat meer of minder onderstuur willen dan Alonso. Het probleem: het team kiest voor een compromis. Het kiest daar misschien voor Hamilton en bij een volgend twijfelgeval voor Alonso. Eindstand: je krijgt niet de optimale wagen.

Het zorgt daarnaast ook voor rust op het circuit. Als twee coureurs té dichtbij elkaar zitten, gaan ze ook geregeld met elkaar de strijd aan. Hierdoor verliezen ze tijd ten opzichte van de concurrentie of erger: ze crashen er samen af. Dit kost een team mogelijk tijd, punten en dus geld.

Als coureurs zo gelijkwaardig zijn, verwachten die ook hetzelfde te verdienen. Hoewel coureurscontracten niet onder de budgetcap vallen, is het voor geen enkel team wenselijk om twee Verstappens ter waarde van zo’n vijftig miljoen onder contract te hebben staan. Ook financieel is het dus wenselijk om te kiezen voor een andere structuur.

Als laatste valt er ook nog wat te zeggen voor de mentale kant van dit verhaal. Een stercoureur die de volledige steun op en naast de baan voelt van zijn team, zal logischerwijs ook beter presteren. Zie hiervoor voorbeelden zoals Schumacher, Hamilton, Sebastian Vettel en nu Max Verstappen. Zet je er een coureur naast die tornt aan die leidende positie, dan zie je het vertrouwen verdwijnen. Dat zie je bij Hamilton die met George Russell naast zich opnieuw moet bewijzen hoe goed hij is, zoals Vettel dat ooit moest doen met Daniel Ricciardo (Red Bull) en Charles Leclerc (Ferrari) als nieuwe teamgenoten.

Waarom Japan liet zien hoe belangrijk de line-up is

Waarom nu dit verhaal, in een weekend waar Perez alles fout deed wat hij fout kon doen? Dit verhaal is ook niet per se vanuit de kant van Perez, maar vanuit het perspectief van andere teams. Mercedes, McLaren en Ferrari kozen allemaal ‘bewust’ voor een zogenaamd gelijkwaardige en dus ‘sterkere’ line-up. De Grand Prix van Japan liet echter zien hoe problematisch dat is voor een team.

Bij Mercedes kwam het het meest tot uiting tussen de twee coureurs die sowieso al steeds vaker bij elkaar terecht komen op de baan. In de kwalificaties is het gat in 2023 gemiddeld maar 0.022s. Het kleinste verschil van alle teams. Harstikke mooi natuurlijk, maar het levert ook problemen op. In Japan heeft het tijdsverlies toen ze met elkaar streden mogelijk ook ervoor gezorgd dat Ferrari meer punten wist op te rapen. Van Singapore kan je zelfs stellen dat Russell nooit was gecrasht als Hamilton niet zo dicht achter hem had gezeten. Hetzelfde kan je stellen van de foutjes die je Hamilton zag maken in Japan met Russell achter zich.

Ferrari kampt met hetzelfde probleem. Sainz en Leclerc zitten ook bijzonder dichtbij elkaar, hoe graag de slimme Frederic Vasseur ook een duidelijke nummer één zou willen zoals hij wel altijd had bij Alfa Romeo. Bij Ferrari zie je namelijk ook de politieke en sportieve problemen die ontstaan. Beide coureurs willen winnen, maar dat gaat altijd ten koste van het team.

Bij McLaren staat het probleem nog in de kinderschoenen omdat Oscar Piastri nog maar een rookie is, maar diens contractverlening tot en met 2026 is vragen om problemen. Lando Norris was dé man met Daniel Ricciardo aan zijn zijde, maar moet zich nu ieder weekend weer bewijzen. Je ziet de frustratie al toenemen. Nu gaan de twee nog vriendelijk met elkaar om, maar hoe is dat als Piastri verder groeit en misschien wel beter is dan Norris? Gaan ze dan ook nog net zo lief voor elkaar aan de kant? Waarschijnlijk niet.

Is Perez de ideale nummer twee van Verstappen?

Een ideale nummer twee is dus iemand die ondersteunt in de ontwikkeling van de wagen en genoeg punten scoort om maximaal te presteren in het wereldkampioenschap bij de constructeurs. Hoe slecht Perez afgelopen weekend ook reed in Japan, je kan niet zeggen dat hij niet voldoet aan die eis. Perez staat tweede in de stand bij de coureurs en Red Bull Racing kroonde zichzelf al in Suzuka tot wereldkampioen bij de constructeurs.

Als je kijkt naar de onderliggende cijfers, dan is het verschil misschien iets te groot. Perez kwalificeert in 2023 gemiddeld 0.385s trager dan Verstappen en staat 14-1 achter in het kwalificatieduel. Het verschil is vergelijkbaar met 2021 (0.433s en 21-1), maar slechter dan vorig jaar (0.309s en 18-4). Perez en Red Bull hadden gehoopt die lijn door te trekken, maar daarvan is vooralsnog geen sprake.

Idealiter zit Perez dichterbij Verstappen. Zo zat Valtteri Bottas gemiddeld zo’n twee tot drie tienden bij Hamilton vandaan in zijn tijd bij Mercedes. De ideale nummer twee werd de Fin ook wel genoemd. Bottas kon vaker voor Hamilton kwalificeren, maar beschikte wel over minder racecraft dan Perez. De Mexicaan is beter in inhaalraces dan Bottas ooit heeft laten zien. Bottas was daarentegen dan minder te betrappen op de fouten die Perez dit jaar maakt zoals in Singapore en Japan.

Wie zou Perez kunnen vervangen?

Toch is het niet zo eenvoudig om te zeggen dat Perez er maar uitgegooid moet worden door Red Bull Racing, want wie is dan zijn vervanger? Alexander Albon (0.597s en 17-0 in het kwalificatieduel in 2020) en Pierre Gasly (0.426s) lieten zien dat deze taak niet toe te vertrouwen is aan jonge talenten. Natuurlijk was de wagen slechter dan de RB19 van nu, maar Verstappen heeft ook een hele specifieke rijstijl waar veel coureurs moeite mee hebben.

Wat typeert dan goede tweede coureurs zoals Barrichello, Mark Webber, Bottas en Perez (in 2022)? Allereerst zijn het bij middenmootteams hele snelle coureurs gebleken. Ze hadden bij hun stap naar dat topteam al meerdere seizoenen achter hun naam in de F1 en zijn ambitieuze coureurs, maar niet per definitie de allergrootste talenten. Oftewel, snelle coureurs die enorm blij zijn met een overstap naar een topteam.

Van dat profiel zijn er echter maar weinig coureurs op dit moment in de Formule 1. Carlos Sainz is misschien wel de beste nummer twee, maar zelf ambieert Sainz een rol als kopman. Vandaar ook de geruchten over een stap naar Audi. Sainz heeft zelf heel veel ambities, waardoor het ook niet helemaal botert tussen hem en Leclerc bij Ferrari.

Lando Norris is een coureur die veel wordt genoemd, maar van hem kan je je ook niet voorstellen dat hij zich schikt in een rol als tweede viool. Naast Verstappen heb je dat wel nodig. Verstappen moet al het vertrouwen krijgen van Red Bull Racing, minstens tot en met 2028. Een type als Norris heb je dan dus niet nodig. Die wil zelf wereldkampioen worden.

Van de andere coureurs die op dit moment ‘overpresteren’ bij de middenmoters, zijn die op het eerste oog geen verbetering ten opzichte van Perez. Bottas was blij dat hij weg was bij Mercedes als tweede coureur en een nieuw leven kon opstarten bij Alfa Romeo. Die zie je niet zo snel terugkeren naar een ander topteam. Daarnaast is het nog maar de vraag of hij echt een upgrade zou zijn ten opzichte van Perez. Daniel Ricciardo aast op het zitje van Perez, maar heeft sinds zijn slechte twee seizoenen bij McLaren nog niet genoeg kunnen laten zien om de Red Bull-leiding te overtuigen dat hij beter is dan de Mexicaan.

Daarachter wordt het nog meer schrapen. Nico Hulkenberg doet het goed bij Haas, maar is hij een verbetering ten opzichte van Perez? Als je kijkt naar de duels tussen die twee in het verleden dan denk je van niet. Alexander Albon heeft zich ontwikkeld bij Williams, maar verlaat hij de rol als leidende man bij Williams voor een onzekere rol bij Red Bull Racing? De Thai weet nu zelf hoe snel het dan ook bergafwaarts kan gaan met je carrière. Voor hem zou het verstandiger zijn bij Williams te blijven, hoe gek dat ook mag klinken.

Red Bull moet juist nu vertrouwen houden in Perez

De opvolger voor Perez staat simpelweg niet klaar. Daarnaast heeft Perez ook in dit mindere jaar het minimale gepresteerd. De kans is vrij groot dat hij tweede wordt in de strijd om de wereldtitel en de wereldtitel bij de constructeurs is al binnen. Van alle races die niet werden gewonnen door Max Verstappen, won Perez er twee van de drie. Hij stond er dus vaak wanneer het moest. Je kan wel meer willen, maar is dat realistisch aan de zijde van Verstappen?

Juist nu, nu Perez mentaal best wel in een diep dal zit, zou Red Bull het vertrouwen in haar coureur moeten uitspreken. In 2024 kan het besluiten wat het voor 2025 wil doen, maar juist nu moet Red Bull achter Perez gaan staan. Met meer vertrouwen moet Perez ook meer kunnen presteren, want dat hij nu onder hoogspanning staat, daar mag geen twijfel over bestaan.

Een belangrijke rol is daarvoor ook weggelegd voor Helmut Marko. Nee, hij staat officieel niet onder contract bij Red Bull Racing, maar iedereen weet wat zijn invloed is op de rijderskeuze. Dat de Oostenrijker ondanks een contract tot en met 2024 keer op keer openlijk kritiek blijft leveren op Perez, doet diens vertrouwen weinig goed. Het zou Marko sieren om zijn vertrouwen in Perez uit te spreken. Perez zal daar zeker niet slechter van gaan presteren. De vraag is wel of dat in het karakter zit van Marko, maar zoals Christian Horner zei: ‘Zelfs op 80-jarige leeftijd kan je nog leren.’