Newey zag porpoising aankomen: "Eigenlijk had iedereen het moeten weten"

De 63-jarige meesterontwerper zit inmiddels al 42 jaar in het vak. Het ground effect dat de nieuwe generatie F1-auto’s met zich meebracht kwam voor hem niet als een verrassing, want hij deed er al ervaring mee op nog voordat hij een vaste aanstelling kreeg in de koningsklasse van de autosport.

Newey deed al vroeg ervaring op met ground effect

“Ik heb ground effect-aerodynamica gestudeerd en mijn laatste project tijdens mijn studie was de toepassing ervan in sportwagens”, wordt hij geciteerd door Auto, Motor und Sport. “Ik zocht een stage en schreef de teams aan die in het seizoen van 1980 reden. De meesten reageerden niet. Harvey Postlethwaite, die toen bij Fittipaldi werkte, bood me toen een baan aan als leerling op zijn aerodynamica-afdeling.”

Daar werd Newey behoorlijk in het diepe gegooid, zo gaat hij verder: “Wat bleek, ik was die dag het hoofd van de afdeling. Ik was alleen.” In zijn tijd bij Fittipaldi deed hij al de nodige ervaring op met porpoising, waarover hij basiskennis had dankzij zijn gespecialiseerde opleiding.

Newey zag porpoising aankomen

Door de ervaring die hij ruim veertig jaar geleden opdeed, zag hij het fenomeen al in de ontwerpfase van de RB18 aankomen. “Ik had een voorgevoel over wat ons te wachten stond, ik was hooguit verrast door de omvang ervan. Eigenlijk had iedereen het moeten weten, het is een fenomeen dat in de genen van deze auto’s zit”, legt Newey uit.

Wel is het volgens Newey moeilijk om het probleem in een model te vertalen. In de windtunnel laat porpoising zich namelijk niet zien en het is dus niet te simuleren. Dat speelde een grote rol in de verkeerde weg die Mercedes insloeg met de W13 dit jaar, want het team vertrouwde op de testresultaten die in de windtunnel zichtbaar waren. Toch waren er volgens Newey andere manieren om het fenomeen te voorspellen, met als resultaat dat Red Bull er ‘relatief snel’ vat op kreeg.