Ricciardo heeft een bord voor zijn kop als hij dat denkt

Een grote belofte van Red Bull

Ricciardo stond tussen 2014 en 2018 te boek als een groot talent. Zijn inhaalacties door heel laat te remmen werden befaamd in de wagen van Red Bull Racing en door het verslaan van Sebastian Vettel bij zijn debuut voor het team in 2014 steeg zijn marktwaarde enorm. Voor Red Bull won Ricciardo zeven races, maar de McLaren-coureur heeft zijn kunstjes de afgelopen jaren niet meer kunnen vertonen.

Het lijkt erop dat het Ricciardo allemaal een beetje naar zijn bol is gestegen. De Australiër verliet Red Bull Racing (het derde team op de grid) voor Renault (lees: een grote zak met geld). Bij Red Bull voelde hij ook wel aan dat hij de strijd met Max Verstappen op de lange termijn niet zou winnen en dus was de keuze voor het vierde team op de grid en tevens een fabrieksteam niet zo’n gekke gedachte.

Bij Renault stak Cyril Abiteboul zijn nek voor Ricciardo uit. Er moest namelijk een flinke zak met geld op tafel komen, maar dan had het team wel eindelijk een échte kopman. Vanuit de wandelgangen kwamen echter steeds meer geluiden naar boven dat men helemaal niet zo weg was van Ricciardo. Ja, hij kon heel hard racen, maar input in de ontwikkeling van de wagen zou hij niet hebben.

Twee podiums in zijn tweede seizoen voor het team en de vernedering van zowel Nico Hulkenberg als Esteban Ocon lieten zien dat Ricciardo inderdaad een snelle coureur was. Het ging hem echter niet snel genoeg. In 2019 was Renault achter McLaren geëindigd en dat team had Ricciardo ook willen hebben. Toen daar voor 2021 weer een plekje vrijkwam, aarzelde Ricciardo geen seconde en tekende hij nog voor het seizoen van 2020 was begonnen een contract voor het jaar erop.

De fout van Ricciardo

En dat is waar Ricciardo ironisch genoeg in de val liep. Na zijn vertrek bij Red Bull is hij bij Renault gaan denken dat hij ieder team wel even naar zijn hand zou zetten. Met Hulkenberg en Ocon kreeg hij echter, met alle respect voor die coureurs, geen jongens van wereldklasse aan zijn zijde. Dat hij hen versloeg was dus niet zo verrassend, dat was hem eerder met Vettel en Daniil Kvyat ook al gelukt bij Red Bull.

Na een jaar Renault zal Ricciardo hebben gedacht ‘zie je wel, bij Red Bull werd Verstappen gewoon voorgetrokken. Ik kan nog wel racen’, maar met die gedachte zat Ricciardo mis. Ja, hij is een goede racer, maar wel met zijn beperkingen. Die beperkingen waren al zichtbaar in duel met Verstappen en komen ook direct naast een goede coureur als Lando Norris bovendrijven.

Ricciardo had jaren bij Renault/Alpine kunnen blijven. Als fabriekscoureur kon hij daar goede centen opstrijken en had hij op termijn nog de beste kans om kampioen te worden. Nu koos hij voor McLaren, waar hij instapte in een team waar een jonge, geliefde coureur zijn sporen steeds meer begint te verdienen. Klinkt dat bekend? Natuurlijk! De situatie met Norris is namelijk vergelijkbaar als degene die Ricciardo ontvluchtte bij Red Bull.

Een gevallen grootheid

Dat Ricciardo bij McLaren geen succes zou worden hadden niet veel mensen van tevoren gedacht, maar het toont wel de zwakte van Ricciardo. Als de aandacht in het team naar iemand anders gaat (Verstappen/Norris), dan krijgt hij het niet voor elkaar om een wagen die niet helemaal naar zijn smaak is, snel over het asfalt te laten gaan.

Het is dan ook gek dat Ricciardo zelf een houding aanneemt dat hij alleen wil racen bij een topteam. Haas wilde hem dolgraag hebben, maar de Amerikaanse renstal was te min voor Ricciardo. Hij wil races winnen en gelooft dat hij dat ook nog kan. De vraag is echter in welk topteam hij de leider zou zijn? Het antwoord daarop is geen een.

Mercedes (George Russell), Ferrari (Charles Leclerc), Red Bull Racing (Max Verstappen) en McLaren (Lando Norris) hebben allemaal al hun man binnen voor de toekomst. Ricciardo zat prima bij Renault, maar koos ervoor om dat team te verlaten. Daar had hij nu, als leidende man, de kar kunnen trekken en voor McLaren kunnen staan in het kampioenschap.

Ricciardo denkt echter dat de topteams voor hem in de rij staan en hoopt met een reserverol bij Mercedes een stoeltje af te dwingen in 2024. Dan heb je een bord voor je kop. Zelfs als Lewis Hamilton besluit met pensioen te gaan, zou het heel vreemd moeten lopen wil een bij McLaren mislukte coureur de kans krijgen bij Mercedes. Het is de omgekeerde wereld, maar blijkbaar ga je zo denken als je op een paard het paddock mag betreden.