Analyse: Red Bull's racetempo sterk, dat van Ferrari nog ongetest

Moeilijke beslissingen voor teams en coureurs

Het circuit van Jeddah is het snelste stratencircuit dat de Formule 1 aandoet. De gemiddelde snelheid in de kwalificatie ligt boven de 250 kilometer per uur, waarbij de coureurs tijdens één push-ronde drie keer boven de 310 kilometer per uur uitkwamen. Meer dan 80% van de ronde wordt vol gas afgelegd en veel van de bochten kunnen gezien de zachte hellingshoek ook voluit genomen worden.

Met deze hoge snelheid en dus cruciale DRS-zones, moeten de teams een belangrijkere beslissing nemen bij het balanceren van de downforce-niveaus. Op de meeste circuits ter wereld is de kloof tussen een ronde met alle DRS-zones in gebruik en een ronde zonder DRS-zones relatief klein. Maar in Saoedi-Arabië, is het verschil meer uitgesproken.

Alle drie de sectoren zijn vrij snel, maar de eerste is iets langzamer met krappere bochten. De eerste bocht is bijzonder krap, en dan moeten de coureurs bijna meteen het stuur in de andere richting draaien om de tweede bocht te nemen. Er zijn langgerekte chicanes over het hele circuit, deze is een van de krapste. Om meer vertrouwen te hebben in deze sector, kunnen coureurs kiezen voor een hogere downforce-instelling op hun auto. Deze keuze zou hen ook moeten helpen tijdens de Grand Prix, omdat de banden dan minder slippen en dus langer meegaan.

In de volgende twee sectoren is het hebben van veel downforce echter negatief. Zonder DRS wordt het moeilijk voor de auto's om luchtweerstand te lozen en zullen ze dus tijd verliezen tijdens de snellere delen van het circuit. Dit betekent dat tijdens de race, wanneer DRS niet regelmatig beschikbaar is, een hoge downforce de prestaties in de sectoren twee en drie vermindert. Aan de hand van de beste sectortijden kunnen we misschien achterhalen welke set-up de teams in de tweede vrije training hebben geprobeerd.

Bandendegradatie en lange runs

Pirelli heeft voor het seizoen van 2022 een nieuwe 18-inch band geïntroduceerd. Deze verandering stelt alle teams voor een unieke uitdaging, aangezien er meer energie moet worden verbruikt bij het draaien van de banden door de aard van de grote wielen en de kleinere buitenmassa van het rubber. Hoewel de teams de twee wintertests en het raceweekend van de Grand Prix van Bahrein hebben gehad om ze beter te begrijpen, lijken ze nog steeds verbaasd te zijn over hoe sterk de degradatiegraden zijn. Zowel de teams als de coureurs suggereerden een drie-stops strategie in de race, wat bewees hoezeer de prestaties afvlakten zodra de banden de afgrond bereikten.

We kunnen er dus van uitgaan dat de Grand Prix van Saoedi-Arabië met een vergelijkbaar probleem te maken krijgt. Omdat het een krap en bochtig stratencircuit is, zal de vraag naar bandenprestaties nog hoger zijn. Terwijl de lange rechte stukken en de zones met hard remmen van Bahrein de banden alleen in de lengterichting zullen testen, zullen de middellange tot hoge snelheden en de scherpe bochten de nieuwe wielen lateraal testen. Dit kan tot chaos leiden omdat de teams en de rijders nog met elkaar moeten leren omgaan en de machines tot het uiterste zullen worden gedreven op een nog relatief nieuw circuit.

In de lange runs is het duidelijk dat de Red Bull het tempo in het voordeel hebben, want ze zien er snel uit, terwijl concurrenten Ferrari geen lange runs van betekenis konden maken als gevolg van de muurtikken van respectievelijk Carlos Sainz en Charles Leclerc