Slechtst denkbare moment voor de zoveelste herstructurering van Alpine
Column
Voor de tweede winter op een rij is het onrustig binnen Alpine. Juist voor een seizoen waar zoveel vanaf hangt worden er weer wijzigingen doorgevoerd. Komt dit de Franse renstal duur te staan?
De grote plannen van Renault
In 2016 kwam Renault terug in de Formule 1 met grootse plannen. In vijf jaar tijd moest er weer een wereldtitel gewonnen worden door het Franse team. Een ambitieus streven voor een team dat in het verleden nog maar twee titels wist te winnen, maar als fabrieksteam was er financieel wel het één en ander mogelijk.
Voor het eerste seizoen terug in de sport werd gekozen voor Frederic Vasseur als teambaas, maar na een teleurstellend eerste seizoen en onvrede binnen het team stapte hij op. De leiding van het team werd overgenomen door Renault-president Jerome Stoll en teambaas Cyril Abiteboul. Ook zij spraken van een mooie toekomst, maar voorlopig zou het nog niet zo ver komen.
In 2018 werd Renault namelijk in verlegenheid gebracht toen de voormalig CEO van Nissan (met wie Renault een samenwerking heeft), Carlos Ghosn, werd opgepakt wegens fraude. Nog actief als bestuurslid werd hij uiteindelijk eind 2018 uit het bedrijf gezet, waarna hij in 2019 opnieuw werd opgepakt. Met een borg kwam hij vrij en vluchtte hij naar Turkije. Interpol wil hem nog arresteren, maar sinds zijn ontsnapping is hij nog niet opgepakt.
Na het schandaal rond Ghosn was er in 2018 ook goed nieuws. Renault had de stijgende lijn te pakken, werd vierde bij de constructeurs en sloeg een megadeal met het binnenhalen van Daniel Ricciardo. Abiteboul had zich hardgemaakt voor de Australiër en wist hem te verleiden tot een overstap naar de Franse renstal.
De terugval onder Abiteboul
Waar Red Bull met Honda een nieuwe weg insloeg en direct weer succesvol was, viel Renault terug. Renault had de slag gemist bij de nieuwe reglementen en zakte terug in het kampioenschap tot de vijfde plek. McLaren was als klant van Renault zelfs in staat om meer punten te scoren, waardoor de aerodynamische afdeling van Renault zwaar onder vuur kwam te liggen.
Eind 2019 werd technisch directeur, Nick Chester, ontslagen door Renault en vervangen door Pat Fry en Dirk de Beer. Fry is sindsdien verantwoordelijk voor het chassis van de Franse wagen en De Beer is aan de slag gegaan als aerodynamisch specialist. De onrust en de wisselingen hielpen echter niet. Ondanks een terugval van Ferrari eindigde Renault namelijk weer als vijfde bij de constructeurs, dit keer ook achter Racing Point.
Overgang naar Alpine
De in 2020 nieuw aangestelde CEO van Renault had genoeg gezien. Luca de Meo besloot het Renault-project onder een andere naam verder te laten gaan. In 2021 ging de Franse renstal verder onder de sportnaam van het bedrijf: Alpine. Een nieuwe naam en een nieuwe kopman, want Ricciardo had het vertrouwen in het team inmiddels opgezegd en gekozen voor rivaal McLaren.
Met de terugkeer van Fernando Alonso haalde Renault/Alpine een man binnen die weet hoe het is om te winnen met Renault. Sterker nog, hij was de man die Renault in 2005 en 2006 haar enige titels in de historie wist te bezorgen.
De komst van Alonso was echter niet de enige verandering, want nog voor de start van het seizoen gooide De Meo de organisatie bij Alpine om. In een poging om een nieuwe wind te laten waaien door het team in aanloop naar de nieuwe reglementen voor 2022, werden Marcin Budkowski en Davide Brivio aangesteld als de nieuwe teambazen en moest Abiteboul plots vertrekken. Laurent Rossi werd aangewezen als de CEO van Alpine.
In 2021 eindigde Alpine als vijfde bij de constructeurs en hield het maar nipt AlphaTauri achter zich, maar met een nieuwe structuur werd er vooral gekeken naar 2022. Nu is het echter nog maar de vraag hoeveel er terecht zal komen van 2022, want opnieuw is er chaos in de winter bij Alpine. Budkowski vertrok als teambaas waardoor er nog maar één ‘teambaas’ over is en Alain Prost vertrok ook met slaande deuren bij het team.
Kritiek op Rossi
De viervoudig wereldkampioen besloot niet in te gaan op een nieuwe contract als niet-uitvoerend bestuurder, omdat hij geen goede relatie had met Rossi. Toen Alpine eerder naar buiten kwam met dit nieuws dan was afgesproken met Prost, haalde de Fransman flink uit naar zijn voormalig werkgever.
Slechte publiciteit voor Rossi, die op deze manier een einde lijkt te maken aan de voorgaande organisatie en druk bezig is aan een herstructurering. De vraag is echter of die timing zo goed uitpakt? Een team wat stuurloos is in aanloop naar een seizoen met nieuwe reglementen is verre van ideaal. Otmar Szafnauer vertrok bij Aston Martin en zou volgens de geruchten de nieuwe teambaas worden van Alpine, maar hij zal pas aan de slag kunnen bij Alpine als zijn Gardening Leave van zijn voormalig werkgever erop zit.
Als dat het geval is en de nieuwe organisatie van Rossi helemaal staat, is de kans groot dat Alpine al weer op grote achterstand staat van de andere fabrikanten. Ferrari, Mercedes, Red Bull Racing en McLaren zitten namelijk niet stil en hebben hun team al een tijdje staan. In een tijd van zoveel veranderingen maakt die stabiliteit juist vaak het verschil. Fernando Alonso lijkt dus, niet voor het eerst, op het verkeerde moment bij het verkeerde team te zitten.