Kort maar krachtig richting F1
Middels de Formule 3 stroomt Berger door naar de Formule 1: in eerste instantie bij het team van ATS, daarna bij Arrows. Punten zouden pas laat in het 1985-seizoen volgen tijdens de Grand Prix van Zuid Afrika, een overstap naar het beduidend beter Benetton lag toen al in het verschiet.
Met bijna 1500 PK achter zich, scheurt Berger in 1986 naar zijn eerste overwinning met Benetton, tijdens de Grand Prix van Mexico. Het seizoen wordt overschaduwd door de vele DNF’s, maar de jonge Oostenrijker heeft zichzelf op de radar geplaatst.
Scuderia Ferrari-tijdperk gevolgd door McLaren
Het Italiaanse Ferrari hengelt Berger voorafgaand aan het 1987-seizoen binnen, waar hij op de plek van Stefan Johansson komt te zitten. De eerste seizoenshelft is net zo dramatisch al het jaar ervoor bij Arrows, maar in de tweede helft keert het tij. Berger pakt twee overwinningen en eindigt zijn eerste jaar met de Scuderia op P5.
Dat momentum wordt dunnetjes doorgepakt in het daaropvolgende jaar, als Berger weliswaar één race minder wint, maar toch een uitstekende P3 in het kampioenschap weet veilig te stellen. Tegen het dominante McLaren valt bar weinig te beginnen en dus zit er maar één ding op: overstappen.
Dat gebeurt in 1990 en Berger komt naast de man te zitten die hem in de jaren daarvoor om de oren reed: Ayrton Senna. In de juiste auto zou Berger eindelijk kunnen laten zien dat het inderdaad altijd aan de auto had gelegen.
Senna blijkt vanaf dag één veel meer uit de wagen te kunnen halen dan Berger, waardoor er in drie jaar tijd slechts twee keer een P1 wordt gepakt door de Oostenrijker. Weliswaar weet Berger zijn vorm naarmate de seizoenen vorderen terug te vinden, Senna blijft simpelweg te ver bij hem vandaan rijden.
Na het 1992-seizoen keert Berger terug naar Ferrari, waar hij komt te rijden met landgenoot Niki Lauda als adviseur bij het team. Met het worstelende Scuderia pakt Berger dat seizoen één overwinning in Australië, alvorens de eerst volgende en voorlopig laatste volgt in Duitsland in 1994.
Het 1995-seizoen markeert wederom een jaar waarin Berger Scuderia Ferrari vaarwel zegt, dit keer voorafgaand aan een overstap naar Benetton. Net als Ferrari alles in ’95 op de rails begint te krijgen, wisselen zowel Berger als teamgenoot Jean Alesi naar Benetton. Michael Schumacher neemt gretig plaats op het stoeltje van Berger.
Twee worstelende jaren met pensioen
Bij Benetton en naast Jean Alesi lijkt Berger in zijn hum, maar de resultaten vallen tegen. Het team worstelt met het vinden van de juiste vorm, terwijl de teamgenoten prima aan elkaar gewaagd lijken te zijn. Met zijn 37 jaar pakt Berger tijdens de Grand Prix van Europa in 1997 zijn laatste punten in de koningsklasse, alvorens hij afscheid neemt.
Berger keert na jaren wel weer terug op de grid, zij het niet als coureur maar als mede-eigenaar van Toro Rosso. Het B-team van Red Bull Racing kocht Minardi op en ging als Toro Rosso verder, in 2006 kocht Berger de helft van de aandelen in het team op. Een paar jaar later zou Red Bull-baas Dietrich Mateschitz de aandelen weer terugkopen.
Jaren later verschuift Berger zijn aandacht naar een kampioenschap dat iets dichter bij zijn daadwerkelijk huis ligt: de DTM. Daar zwaait de Oostenrijker al jaren met de scepter als grote baas en kondigde in 2019 plannen aan om de serie op den duur volledig elektrisch te maken.
