dossiers

David Coulthard


Jeremy Clarkson van Top Gear omschreef het toe-eigenen van Schots succes in de racerij altijd als volgt: “Presteert een Schot goed, dan wordt de coureur maar al te graag als Brits gezien. Kijk maar naar Jackie Stewart. Presteert hij minder, dan blijft hij voor altijd Schots. Kijk maar naar David Coulthard.” Hoewel DC bijna 250 Grands Prix op zijn naam heeft staan, greep de Schot altijd naast de titel. Maar een interessante loopbaan in de koningsklasse, die heeft Coulthard wel degelijk!

Jeremy Clarkson van Top Gear omschreef het toe-eigenen van Schots succes in de racerij altijd als volgt: “Presteert een Schot goed, dan wordt de coureur maar al te graag als Brits gezien. Kijk maar naar Jackie Stewart. Presteert hij minder, dan blijft hij voor altijd Schots. Kijk maar naar David Coulthard.” Hoewel DC bijna 250 Grands Prix op zijn naam heeft staan, greep de Schot altijd naast de titel. Maar een interessante loopbaan in de koningsklasse, die heeft Coulthard wel degelijk!

De standaard weg richting de Formule 1

Met titel in de Schotse kartkampioenschappen op zak, kijkt Coulthard naar boven om te zien wat er mogelijk is. Als eerste winnaar van de McLaren-Autosport Young Driver of the Year Award (in 1989), krijgt DC in 1990 de kans om zijn eerste meters te maken in een F1-bolide. Het zou nog aardig wat jaren duren voordat de jonge Schot daadwerkelijk fulltime achter het stuur kruipt voor McLaren, maar de eerste stap is gezet!

In 1991 volgt de overstap naar de Formule 3, waar Coulthard nipt achter latere F1-coureur Rubens Barrichello eindigt. Wel schrijft DC de overwinning van de GP van Macau en de Masters of Formula 3 (verreden op Zandvoort) op zijn naam, waarna een overstap naar de Formule 3000 (voorloper van de GP2 en Formule 2) mogelijk wordt.

Vervroegd debuut met Williams

Hoewel het niet bepaald wil vlotten in de voorloper van de Formule 2, krijgt Coulthard toch ontzettend snel de kans om zijn debuut te maken in de Formule 1. Ayrton Senna overlijdt in 1994 en met DC als testcoureur, is het aan de Schot om in korte tijd klaar te zijn voor het overnemen van het stoeltje. In Spanje verschijnt Coulthard voor het eerst op de grid van de koningsklasse en kwalificeert zich in de top tien: vanwege een motorprobleem blijven punten tijdens zijn debuut echter uit.

Eén race later is het wel raak als Coulthard in Canada als vijfde over de finish komt, maar het zorgt niet voor extra steun van Williams. DC moet in Frankrijk aan de kant zitten als oudgediende Nigel Mansell voor één race in het stoeltje komt te zitten. Weer een race later mag Coulthard weer op komen dagen en eindigt de Schot wederom als vijfde.

In Portugal pakt Coulthard zijn eerste podium in de Formule 1 (een P2), maar wordt beloond met wederom een terugzetting naar de positie van reservecoureur: Nigel Mansell neemt de laatste drie races van 1994 voor zijn rekening.

Succes, maar toch nét niet

Een volledig seizoen rijden met Williams staat op losse poten voorafgaand aan 1995, als Coulthard duidelijk maakt te willen vertrekken naar McLaren. Williams houdt zijn poot stijf en helpt de Schot herinneren dat hij onder contract staat bij de renstal uit Grove. Het niet doorgaan van de overstap zou uiteindelijk in het voordeel zijn van DC, aangezien Williams een beduidend betere wagen op de grid heeft staan.

Podiumplaatsen volgen elkaar op en in Portugal pakt de Schot zijn eerste overwinning in de Formule 1: het kampioenschap wordt op P3 afgesloten en DC helpt zijn team naar de positie van runner-up bij de constructeurs. Ondanks dat succes, verkast de Schot alsnog aan het einde van het seizoen naar McLaren om daar naast veteraan Mika Hakkinen te rijden.

De worsteling bij McLaren

Meedoen om de titel zit er voor Coulthard en McLaren in de eerste jaren bij de renstal uit Woking niet in. Met Hakkinen als kampioen in 1998 (en ook bij de constructeurs) lijken er nipt voor de millenniumwisseling kansen te liggen voor de Schot. Maar teamgenoot Hakkinen is hem tot twee keer toe te snel af.

Vanaf 1999 ligt het niet aan McLaren, Hakkinen of Coulthard dat de titel uitblijft, maar moet het simpelweg erkennen dat Ferrari sterker is. Jaren gaan voorbij waarin P2 het maximaal haalbare voor het team is en Coulthard zakt steeds verder weg. Ook met een andere Fin naast zich (Hakkinen vertrekt in 2002, Kimi Raikkonen wordt de nieuwe teamgenoot van DC) gaat het minder en minder, waarna het voor Coulthard welletjes is geweest na het 2004-seizoen. 

Red Bull Racing op weg helpen

Geen Jaguar meer op de grid na 2004, maar het kersverse team van Red Bull Racing. David Coulthard is met al zijn jaren race ervaring een uitstekende kandidaat voor de Bulls en de Schot helpt het team gretig op weg.

Punten pakken werd voor de Bulls nagenoeg standaard en in 2006 stond de Schot met zijn nieuwe team voor het eerst op het podium na een P3 in Monaco. Twee jaar later zou het eerstvolgende (en tevens laatste) podium van Coulthard volgen, alvorens het roer omgaat en Sebastian Vettel naar het team komt vanaf Toro Rosso.

Commentator en gelegenheid racer

Coulthard nam na het ophangen van zijn F1-overall nog geregeld plaats achter het stuur van een racewagen, zij het in lagere klassen. Ook vervulde de Schot geruime tijd de positie van F1-commentator bij de BBC, alvorens een overstap naar Channel 4 volgde. Daar is de Schot ook nu nog terug te horen naast Mark Webber.