De nieuwe Jos Verstappen?
De titel in het Nederlandse kartkampioenschap in 1998 en een paar jaar later ook de kampioen in de Formula Super A: Giedo van der Garde gaat als een speer en ziet zichzelf al snel rijden in de Europese Formule 3, tot 2004 als lid van de junioren opleiding van Renault. Drie jaar in de Formule 3 later en de resultaten vallen tegen in vergelijking met teamgenoten. Goed, een zekere Sebastian Vettel is niet de minste om het tegen op te moeten nemen, maar Van der Garde worstelt in de single-seaters.
Een overstap naar de Formula Renault 3.5 in 2008 lijkt datgene te zijn wat de Nederlander nodig heeft: een frisse start in een andere serie. Van der Garde wint ruimschoots en verkast naar de GP2: eerste het Aziatische kampioenschap, later naar de Europese voorloper van de Formule 2. De Nederlander schrijft meerdere overwinningen op zijn naam en komt de nodige bekende namen uit de Formule 1 tegen.
Romain Grosjean en Jules Bianchi eindigen in 2011 voor Van der Garde in het Aziatische GP2-kampioenschap, maar de Nederlander weet wel voor onder andere Marcus Ericsson, Esteban Gutierrez, Sam Bird (Formule E) en Jolyon Palmer te eindigen. Het seizoen in de klasse heeft echter slechts vier evenementen, aangezien de geplande races in Bahrein vanwege de protesten daar niet doorgaan.
De Formule 1 lonkt
Met een rolletje als testcoureur bij het team van Spyker (later Force India en Racing Point) maakt Van der Garde in 2007 al een opwachting in de Formule 1. In eerste instantie meent Super Aguri dat de Nederlander bij hen onder contract staat, maar die claim wordt later laten vallen door de renstal. Toch zou het nog jaren duren voordat Van der Garde daadwerkelijk fulltime in een F1-zitje zou stappen en gebeurt dat niet voor het team van Spyker.
Na een jaar testcoureur te zijn geweest bij het team van Caterham, krijgt Van der Garde in 2013 de kans om daadwerkelijk een vaste racer van de renstal te worden. Verder dan een achttiende plaats komt de Nederlander niet in zijn debuut, maar de eerste kilometers zijn gemaakt. De eerste GP van het seizoen zou wel een indicatie worden van de rest van het jaar, aangezien Caterham en Van der Garde 2013 afsluiten zonder ook maar één punt te behalen.
Geen punten, wel keiharde kritiek op het adres van de Nederlander dat seizoen. Mark Webber noemde Van der Garde ‘een paydriver die zijn spiegels niet gebruikt’ na een incident tijdens de Grand Prix van Canada. Goed, Webber had inmiddels een reputatie voor het niet terughoudend zijn in zijn kritiek (Romain Grosjean werd bestempeld als ‘first lap nutcase’), maar de kritiek was behoorlijk persoonlijk van aard.
De kans die nooit kwam
Na het avontuur bij Caterham stapt Van der Garde over naar Sauber, in eerste instantie weer als testcoureur. Voor het 2015-seizoen lijkt de Nederlander af te stevenen op een zitje als vaste racer, maar komt van een koude kermis thuis: de keuze van op Felipe Nasr en Marcus Ericsson. Naar eigen zeggen ‘genoot’ de Nederlander van een bord spaghetti op het moment dat het nieuws werd bekendgemaakt.
Pogingen om Sauber te dwingen zich aan gemaakte afspraken te houden liepen uiteindelijk op niets uit, waardoor Ericsson en Nasr de vaste racers van de renstal werden. Een vertrek uit de koningsklasse volgde, maar dat betekent niet dat daarmee de kans op succes behalen in de autosport ook verdween.
Een overstap volgde naar het WEC, waar de Nederlander ook nu nog rijdt namens Racing Team Nederland. Het gele, Nederlandse monster behaalde in het 2019-2020 seizoen een overwinning in Fuji en een podiumplaats in Engeland.
